Lief Dagboek,
Nog maar een paar uurtjes en dan is het zover...de première!
Gisteren hebben we voor het eerst de hele voorstelling op volgorde gespeeld en nu moeten we nog even heel hard oefenen om alles tot in de kleine details in te krijgen.
Vandaar dat ik nu maar 10 minuutjes heb om dit te schrijven.
Potlood in mijn ene hand en een boterham in mijn andere.
De afgelopen week was superdruk, maar superleuk!
In het begin was het nog even wennen.
Wennen aan de groep, de training, geen privacy, het ritme.
Maar nu voelt het alsof we hier al veel langer dan een week zitten.
De voorstelling zelf is super mooi geworden en het einde is echt heftig.
Toen we gister de laatste scene speelden hebben er zelfs een paar mensen gehuild.
Ik ben heel benieuwd hoe het publiek zal reageren op de voorstelling.
Als het bij hen net zo overkomt als bij ons, kan het niet anders dan positief zijn.
Nu moet ik stoppen met schrijven want.....we moeten weer de vloer op!
Liefs
Lisanne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten